• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

 „Śpieszmy się kochać ludzi tak szybko odchodzą

zostaną po nich buty i telefon głuchy…”

   Pierwszego listopada, jak co roku, oddajemy cześć i pamięć bliskim, których już nie ma wśród nas. Stajemy skupieni, z pochylonymi głowami, nad mogiłami, by jeszcze raz przywołać do naszej pamięci obraz tych, z którymi spędziliśmy wiele chwil naszego życia. I jak co roku niebo rozjaśni się od płomieni tysięcy świeczek. W tym dniu składamy kwiaty nie tylko na grobach najbliższych. Pamiętamy o żołnierzach, partyzantach, którzy oddali życie w obronie naszej Ojczyzny. Nie wszyscy z nich mają swoje groby. Wielu leży gdzieś, pod brzozą, głębokim, cichym lesie lub w zbiorowej mogile na cmentarzach całego świata.

W tym roku również społeczność uczniowska naszej szkoły nie zapomniała o swoich obowiązkach przed Świętem Zmarłych. Wychowawcy klas I Szkoły Podstawowej nr 7 ze swoimi podopiecznymi oraz przedstawiciele samorządu uczniowskiego wraz z opiekunami wybrali się na lęborski cmentarz. Jest to już wieloletnia tradycja przekazywana co roku następnym pokoleniom, aby nasze narodowe wartości zostały zachowane. Uczniowie chętnie pracowali przy grobach osób nieznanych i swoich bliskich. Posprzątali opuszczone groby, zapalili symboliczne świece na znak, że pamiętają…